W sobotę, 29 kwietnia, miałem przyjemność spotkać się z mieszkającymi na Litwie Polakami z Rejonu Soleczniki, którzy przebywają z wizytą w Polsce w ramach projektu „Z biało-czerwoną po powiecie częstochowskim”. Pod pomnikiem Adama Chmielowskiego – Św. Brata Alberta w Koniecpolu wygłosiłem krótką prelekcję na temat historii tego miejsca, a także udziału młodego, 18-letniego Adama Chmielowskiego w Powstaniu Styczniowym.
W tym roku przypada 160. rocznica Powstania Styczniowego, którego liczne ślady odnaleźć można także na Ziemi Koniecpolskiej. Jednym z nich jest obelisk poświęcony Adamowi Chmielowskiemu, późniejszemu Św. Bratu Albertowi. Jako 18-letni chłopak, Chmielowski wziął udział w jednej z walk powstańczym, w bitwie pod Mełchowem, która rozegrała się 30 września 1863 r. W efekcie odniesionych ran, amputowano mu lewą nogą, aż po samo kolano. Chmielowski był leczony pod czujnym okiem doktora Władysława Florkiewicza w koniecpolskim szpitalu, który znajdował się w miejscu, w którym dziś znajduje się jego obelisk. Szpital powstał z inicjatywy Joanny Potockiej, żony ówczesnego dziedzica miasta hrabiego Michała Potockiego. W 1834 r. wykupiła ona teren znajdujący się u zbiegu trzech ulic, a rok później powstał szpital, niewielki, na 18 łóżek, niemniej jednak bardzo ważny, bowiem to właśnie tutaj leczono rannych powstańców z oddziału kpt. Józefa Oxińskiego i płk. Zygmunta Chmieleńskiego, którzy walczyli na Ziemi Koniecpolskiej. Groby żołnierzy z tych oddziałów znajdują się na cmentarzu parafialnym. Szpital utrzymywał się ze dotacji Potockich, a także datków mieszkańców. Spłonął w 1879 r. wraz z księgami pacjentów. To właśnie tutaj trafił także ranny Adam Chmielowski i to z tego miejsca udało mu się podstępne wymknąć i wyemigrować do Francji, a dokładnie do Paryża, gdzie poświęcił się swojej malarskiej pasji i jednocześnie uniknął zsyłki na Sybir. Po powrocie do kraju poświęcił się pracy ubogim i nędzarzom, założył Zgromadzenia Braci Albertynów i Sióstr Albertynek. W 1989 r. kanonizowany przez Papieża Jana Pawła II.
„Tu w latach 1835-1879 stał szpital miejski, w którym leczył się ranny powstaniec 1863 roku, Adam Chmielowski – Św. Brat Albert, ojciec ubogich i nędzarzy” – czytamy na tablicy znajdującej się na obelisku
Tą właśnie historią podzieliłem się 50-osobową grupą z Wileńszczyzny, z Rejonu Solecznik, którzy spędzają majowe święta w Polsce, w ramach projektu „Z biało-czerwoną po powiecie częstochowskim”.
